CUT THROUGH!

CHAPTER 1


"Yesterday we went out and lived a strange adventure!"
"What happened?"
"Well, you know the land, the fields, nature and so on."
"... Yeah, I guess so."
"The cows and the horses, the green and the horizon."
"The horizon..."
"In short: we cut a line through the fields, yesterday!"
"Whatdoyoumean?"
Left of us, and also to the right, were the fields, and we were in the middle, cutting through it, dividing it into two perfect halves!!!!"
".... ah ?"
"It began when we bought a ticket for "a trainride."
"You took a train?"
"A train, yes.
Anyway: it stopped after a while and we all got out, and we were back in town again. I started to look for my neighbourhood, I wanted to go home, as I felt more puzzled actually than wholly at my ease, you know.
But, I couldn't find my street!
I asked around, and people told me they doubted very much if a street of that name even existed - you know, rue d'antin, where I live - ... for myself I didn't recognize any street or even building."
"... How did you get back, then? You got back on a train, maybe?"
"No, we didn't! You know, it wás a wondrous adventure. I had never seen anything like it... "
"In the train, you mean?"
"Yeah... to begin with. I was a bit frightened, I have to say, and fascinated, I couldn't comprehend what was happening."

ecologica

"Deze omgeving, mijn waarde," voegde hij mij toe, "is denk ik niet meer tot groei in staat...". Ik wil je heel graag proberen uit te leggen, als je de tijd hebt, hoe ik daarover denk. Ze is vastgelopen, zie je, in een web van contradictorische... Ze is té ver gevorderd nu, om nog ongedaan te maken wat nu zover is gekomen. Sorry, ik weet, het valt mij moeilijk, de juiste woorden te vinden, maar ik voorspel je dat ze dat nog wel zal willen!"
"Wat willen?, vroeg ik de graaf?
"Wel, veranderen, verandering, terugkeren op haar passen, terug naar een gezondere toestand! Kijk naar de eco-beweging: het zou er wel op lijken dat 'eco' nog een uitweg kan bieden uit het moeras dat geschapen is door zelfzuchtig geldgewin en gulzige verspillingen. Want kijk naar het woord eco: je moet toch inzien en toegeven, als je er even over nadenkt, dat van als je 'eco' zegt of denkt, je per definitie spreekt over in wezen revolutionaire dingen, niet? Eco impliceert namelijk een omslag, een verandering. Nee, geen half werk, maar grondig werk! Denk jij nu, dat de mensen hier in staat zijn tot echte verandering? Nee, dat denk je net zo min als ik! Je wil het graag geloven, want een mens gelooft graag en vlug zovele fabeltjes als die hem hoop en moed kunnen geven. Maar ik zeg je, eco zal de volgende gruwelijke bubbel blijken te zijn geweest, die als hij etterend openbarst middels enkele grondige schandalen, hard in het gezicht zal slaan van sommige naïevelingen.
Uit profijt, bouwt men, renoveert men ecologisch. Het goede, het onbesmette, ach... dat nog werkelijk schuilgaat onder de lawine van eco-praatjes, kan toch moeilijk lang overleven? Laat staan bevruchtend werken. Dan zal het bedolven zijn, als alles genoeg geld begint op te brengen, als het subsidies aantrekt, als de principes die men zich voorhield uit angst voor een mogelijk ondergaan van de wereld, een wereld die zo leek het een vinger omhoogstak, het onderspit zullen delven tegen de immense, luie kracht, van te lang gekoesterde genoegens, de bekende genoegens, die je wel toch kent, mag ik hopen? Ik wil je waarschuwen, niet één van de naïeven te zijn, de eco-hoop zal heus nog wel een poos blijven leven, maar het onvermijdelijke zal als een trage zwarte zon aan de einder ontstijgen.

Ik onderbrak op dit moment mijn gesprekspartner, het volledig beu om naar dit zwartgallig relaas nog langer te blijven luisteren. Ik onttrok me snel aan de donkere blik die op me viel terwijl ik me omdraaide, en wég was ik.